Kinderen les geven vergt zoveel kennis en kunde! Want je moet naast je paard door en door kennen ook kennis hebben van de ontwikkelings psychologie bij kinderen... Is datgene wat je wil dat het kind doet überhaupt anatomisch, sociaal emotioneel en fysiek wel mogelijk?

Om dan kinderen met een beperking of het nu een psycho-sociale problematiek, een fysieke problematiek of cognitive problematiek gaat, les te geven vergt dat je toch enigszins een zicht hebt op waar het kind sociaal emotioneel, fysiek en cognitief staat en weet hebt dat er tussen die drie een grote discrepantie kan zitten.

Ik vind dat door velen het les geven aan kinderen zwaar ondergewaardeerd wordt. Maar het zijn onze kinderen die in de toekomst paardentrainers worden. Dus een goede start in de kindertijd is een investering in je kind maar ook in toekomstige paarden.

Ben je op zoek naar een instructeur om les te geven aan je kind aan huis of op een geschoold paard? Ik sta je graag bij hierin!

Met mijn opleiding als orthopedagoog en instructeur kan ik beide combineren om zo de zo nodige kwaliteit te bieden die ook kinderen verdienen!

gisteravond was ik naar het seminarie geweest van Sharon May Davis. Zij is een australische onderzoekster op gebied van anatomie bij paarden.
Het Seminarie was echt super interessant. Eerst maakte ze de vergelijking tussen ons als zoogdieren. De anatomische opbouw is globaal gezien hetzelfde. Maar toch zijn er hele grote verschillen.

Sharon haar onderzoek ging nu over welke paardachtige zit nu het dichtst bij het primitieve paard en in wat verschilt ons huidige gedomesticeerde paard van het primitieve paard. En geldt dit dan voor alle rassen? En welke rassen of paardachtigen mogen we dan klasseren onder het primitieve paard?

Een eerste groot verschil is het ontbreken van de nuchal ligament. Die zitten vast aan het ligament die loopt van de occiput naar de eerste Thoracale wervel (funicular cord). Uit onderzoek blijkt dat de ligamenten die aan C6 en C7 (c staat voor cervicale wervels) zouden moeten zitten volgens de anatomie boeken, blijken te zijn verdwenen. Dus Sharon heeft zich dan de vraag gesteld of het gewoon ooit fout in de anatomie boeken gezet is en altijd zo overgenomen is geweest of heeft het er ooit gezeten en is het verdwenen? Tot ze een Konikpaard op haar dissectietafel had.... Die bleek in zoveel opzichten te verschillen van het gedomesticeerde paard. Daar bleek dat ligament o.a. wel te zitten op C6 en C7. Sharon is daarop dan andere paardachtigen gaan bekijken en hieruit blijkt dat de Zebra, de ezel, de Prezalski, het Bosnische bergpaard en de konikpaarden heel veel gemeen hebben en dat ons gedomesticeerde paard hier heel erg van af wijkt. Door de verschillen en gelijkenissen kon Sharon op die manier nagaan welke paardachtigen nog het dichtst bij de Tarpan aan leunt.

Al de bovenstaande paarden blijken die ligamenten wel te hebben. Terwijl 20 gedomesticeerde rassen die onderzocht zijn dit niet hebben. Dat betekent functioneel dat ons gedomesticeerde paard eigenlijk bepaalde functies gewoon niet kan uitvoeren en dat we de nek, vooral onderaan moeten trainen opdat de spieren die rondom die wervels liggen de functie van het ligament kunnen overnemen. Maar dat betekent ook functioneel een hapering tussen de cervicale wervels en de Thoracale wervels. Een mogelijke oorzaak waarom die ligamenten ontbreken is volgens Sharon omdat we onze paarden alleen maar van de grond laten eten, daarbij heeft het paard die ligamenten niet nodig. Uit observaties is gebleken bij o.a. het Konikpaard dat zij op verschillende hoogtes eten.

Het ontbreken van die ligamenten betekent ook dat de schouders eigenlijk teveel belast worden waardoor artrose en artritis op C6,C7,T1 en de schouders meer kans krijgt. De nuchal ligament zorgt o.a. Mee voor het optillen en naar voren plaatsen van het voorbeen. Uit observaties blijkt ook dat het Konikpaard die ligamenten nodig heeft om het gewicht over beide schouders te kunnen verdelen en om vanaf kniehoogte tot boven hun hoofd te kunnen eten. De ligamenten ondersteunen hier mee de hals.

Het ontbreken van die ligamenten maakt ook de longissimus dorsi zwak. Uit onderzoek blijkt dat de longissimus dorsi bij de primitieve paarden veel dikker en steviger is dan bij ons gedomesticeerde paard. Je kan je inbeelden hoeveel verschil dit dan maakt als je de rug gaat belasten door te gaan rijden.
Aan de hand van de botstructuur kan Sharon ook afleiden hoeveel pezen en spieren afgezien hebben. Ze kan de inkepingen, en aanhechtingen duidelijk zien op het bot alsook de schade aan de groeischijven. De. Otten vertellen het verhaal over het paard zegt Sharon.

Dat maakt dus ook zonder dat ze een dissectie moet doen, ze dus ook aan de botstructuur kan zien of het paard de ligamenten op C6 en C7 had, aan de aanhechting die op het bot zit.

Nog een significant verschil is de alar cartilage (ik kan de Nederlandse vertaling ervan niet vinden) maar kort uitgelegd is dat een stuk dat de neusheften scheidt. Dat zit een beetje in de vorm van de neus en mond van een kat. Dit stuk zorgt eigenlijk voor de fijne motoriek van de neus en de lippen, zodat het paard naast grazen ook kan fourageren. Dit betekent dat het paard gevoeliger en meer sensitief op zoek kan naar kruiden die hij nodig heeft om zichzelf te ondersteunen. Tot nu toe hebben onderzoeken uitgewezen dat het paard 60-80% van de dag besteedt aan eten en zoeken naar voedsel. Maar 40% van die tijd is het primitieve paard aan het fourageren. Het grote verschil in fourageren en grazen zit hem in het feit dat het paard op hoogte kan zoeken naar voedsel, dat hij knoppen en planten betast met de lippen alvorens op te eten en zo uitmaakt of hij dit kan gebruiken. Tijdens het fourageren is het gewicht verdeeld over 4 benen ipv over 2 benen omdat het sacrum meer gekanteld wordt en het paard kan al stappend eten vanaf de grond. Ons gedomesticeerde paard kan dat niet meer. Die moet stilstaand eten en zet hierbij altijd 1 voetje naar voren, waardoor er op dat voorbeen en die schouder veel,druk ontstaat.

Het is gebleken uit onderzoek dat bij het gedomesticeerde paard de alar cartilage veel ronder is van vorm, de uitsteeksels veel kleiner, waardoor de fijne motoriek van de lippen verloren gaat. Bovendien zijn er ook verschillen in het aantal Thoracale wervels en lumbale wervels. Blijkt dat het gedomesticeerde paard meer wervels heeft dan het primitieve paard. En hoe langer de rug dus, hoe minder stabiliteit. Maar ook de functie van het SI-gewricht bij het gedomesticeerde paard werkt anders. Het bekken van het gedomesticeerde paard kan moeilijker kantelen. Het sacrum is een stuk minder beweeglijk. Dat blijkt uit observaties van de konink. Het feit dat die stappend kan grazen en fourageren, de benen niet achterwaarts moet zetten om te plassen is duidelijk te zien dat het bekken veel soepeler is. Er is ook gebleken dat het geboortekanaal bij het primitieve paard veel breder is dan bij het gedomesticeerde paard. Dat maakt dat eigenlijk vanaf de geboorte ons gedomesticeerde paard zo gewrongen wordt dat ze al met blessures in de cervicale wervels, de schouders, de ribben en lumbale wervels geboren worden.

Nog een heel groot verschil is de lengte van de griffelbeentjes. Die spelen een heel grote rol in de stabiliteit van de hak, het spronggewricht en de knie. Bij het primitieve paard blijken deze veel langer en dikker te zijn dan bij het gedomesticeerde paard. Bij sommige rassen van het primitieve paard kan het tot wel 69 mm in lengte schelen, wat best veel is op dat korte stuk. Wat zegt dat over ons gedomesticeerde paard? Dat zij vatbaarder zijn voor overvraagd worden met artrose, artritis en blessures tot gevolg.
Het blijkt ook dat bij de Konikpaarden het die paarden zijn met dikkere en langere griffelbeentjes die kans maken om de leidende hengst te worden (en dus de hengst die mag dekken en zijn genen doorgeven), de natuur regelt zichzelf en de goede genen worden behouden.

Wat Sharon May Davis nu wil gaan onderzoeken is de beweging van het primitieve paard VS het gedomesticeerde paard en de nu ontbrekende functies computergewijs toevoegen in de beweging van ons gedomesticeerde paard om dan eens te bekijken hoe ons gedomesticeerde paard zou bewegen moest die de functies niet kwijt gespeeld zijn.

De moraal van het verhaal is dat vanaf de mens zich is gaan mengen in het domesticeren van paarden, we onze paarden zwakker gemaakt hebben. Volgens Sharon heeft dit ermee te maken dat de mens ook maar die paarden heeft kunnen domesticeren die eigenlijk door de kuddes al eruit gegooid werden of die minder bescherming kregen omdat ze al zwakker waren. Vervolgens is ons fokbeleid zich gaan focussen op de functies nodig voor het werk dat het paard moest doen, maar hierdoor zijn eigenlijk heel belangrijke functies verloren gegaan en is ons gedomesticeerde paard eigenlijk te zwak om er überhaupt op te gaan zitten...

Bovendien zijn de primitieve paarden met uitsterven bedreigt en riskeren we dat er belangrijke kennis verloren gaat. Daarom willen zij nu het Bosnisch bergpaard naar Nederland halen om zo te voorkomen dat dit ras uitsterft.

Het was een hele interessante, leerrijke avond! De skeletten die Zefanja van Equine studies bij had waren een meerwaarde en hoe leuk was het om te raden welk skelet van welke paardachtige is!

Het was de moeite waard om hier twee uur voor heen en terug te rijden!

Sinds januari ben ik gestart met een opleiding Equine Bodywork. Equine bodywork is een holistische benadering om een paard te gaan behandelen. Het is een combinatie van verschillende technieken uit onder andere de shiatsu, de cranio-sacraal therapie, de sportmassage, taping,...

Maar wanneer is een equine bodywork behandeling nuttig? En helpt het wel?

Eerst en vooral is het belangrijk om eens stil te staan bij ons paard. Wat is een paard? Wat zijn zijn natuurlijke basisbehoeften? En in hoeverre kan je hier als eigenaar aan voldoen? Ik zie namelijk een aantal paarden die ik ga behandelen die allerhande problemen hebben, sommigen gedragsmatig, anderen fysieke problemen. En heel vaak zouden deze problemen al grotendeels opgelost kunnen worden door het paard te (h)erkennen in zijn basisbehoeften en hier zo dicht mogelijk aan tegemoet te komen, voor zover het kan binnen je eigen mogelijkheden. Dit is altijd 1 van de criteria die ik bekijk in mijn anamnese.

Verder is een ontzettend belangrijk punt om te bekijken de voeding. Ik verbaas me elke dag weer over hoe weinig er geweten is over voeding. Dat een paard nu eenmaal continu ruwvoer nodig heeft weet het overgrote deel van de mensen onderhand al wel. En ik moet zeggen dat ik hier vaak de meest uiteenlopende (originele) oplossingen zie om het paard dit te kunnen bieden. Maar wist je bijvoorbeeld dat een paard eigenlijk geen granen kan verteren en dat zetmeel nefast is voor de miljoenen bacteriën die in de darmen zitten? Wist je dat paarden wel cellulose kunnen verteren? Deze kunnen omzetten in vetten en hierbij door de vertering in de darmen ontzettend veel warmte vrij komt?
Commerciële voeders maken het ons als consument zeker niet makkelijk…. ze beloven vaak voeders arm aan suikers voor paarden met zomerexceem en dan blijken deze propvol te zitten met maïs en granen…. en die bevatten…. juist ja… zetmeel….
door al naar het rantsoen van het paard te vragen, kan ik al inschatten of er mogelijk problemen zijn in de spijsvertering, en dan met name de dikke darm.

Verder is,het ook heel belangrijk om goed te weten wat medicatie en andere chemische middelen bij het paard teweeg kunnen brengen. Veel paarden kampen met een overbelaste lever…. en laat nu de lever ook een orgaan zijn waar emoties opgeslagen worden…. het spreekwoord: ‘iets op je lever hebben’ komt dus echt wel ergens vandaan. Paarden waarbij de lever uit balans is reageren vaak boos of gefrustreerd.

Verder kijk ik ook naar de voeten van het paard. En ik moet zeggen dat de meeste paarden best wel verzorgde hoeven hebben. Maar vaak een verkeerde stand, of scheve hoeven, en ook dat beïnvloedt de bewegingen bij paarden. Denk maar eens aan ons mensen. Wanneer wij pijn hebben in 1 van onze ledematen of ergens in ons lijf gaan we ook anders bewegen met als resultaat dat we helemaal vast komen te zitten. Dit geldt zeker ook voor het paard.

En hoe zit het met de tanden? Wanneer is de tandarts voor het laatst geweest? Heel weinig mensen beseffen niet hoe belangrijk het is om hun paard regelmatig te laten nakijken door een tandarts. Het meest gehoorde argument dat ik hoor is: mijn paard eet goed hoor, die heeft geen tandarts nodig. Mensen beseffen niet dat er ontzettend veel zenuwen om het hoofd en de mond van het paard lopen. Wanneer het paard ergens een mijntje heeft in de mond door bijvoorbeeld een haakje, dan kan de positie van de kaken om de pijn van de haak te vermijden ervoor zorgen dat het hele lijf komt vast te zitten.

En dan is er nog training. Hoe wordt je paard getraind? En hoe is het harnachement? Past alles wel? Ook hier verbaas ik mezelf steeds weer over het feit hoe weinig mensen zich bewust zijn van wat slecht passend harnachement aanricht bij het paard. Maar ook hoe weinig paarden door hun trainers begrepen worden…. ik kom wel eens bij paarden die zo verzuurd zijn door verkeerde of onaangepaste training aan het niveau van paard en ruiter dat ze letterlijk stijf staan van de pijn, waarbij de minste aanraking al pijn doet….

Bij dit alles kan equine bodywork een antwoord bieden, maar je kan maar resultaten bekomen als je ook de oorzaak aanpakt. Heeft je paard last van een gedragsprobleem, of een fysieke blokkade? Ga eens na wat er de oorzaak van kan zijn? Indien je hier je ogen voor sluit kan ik je paard uiteraard behandelen, maar uiteindelijk zal het resultaat zijn dat als de behandelingen stoppen, er uiteindelijk niets veranderd zal zijn.

Mijn missie is mezelf overbodig te kunnen maken. Ik help je paard om zich weer even los en vrij te voelen, maar de bedoeling van equine bodywork is dat je paard mij uiteindelijk niet meer nodig heeft.

Ik besef dat ik mijn steentje kan bijdragen door te luisteren naar de eigenaar, door te bevragen, door bewustzijn te brengen zodat de oorzaak bij de kern kan aangepakt worden. Op deze manier kan ik het paard zijn stem terug geven, en dat is mijn missie!

Over een kleine twee maanden zijn er weer de eindejaarsfeesten. Ik wil jullie graag vertellen over de voorzorgen die ik neem en wat mijn ervaringen daarmee zijn. De eindejaarsfeesten is naast een groot feest ook vaak een tijd van ongerustheid over onze paarden. 

Angsten en paniek bij paarden

Angst is een emotie, een emotie die alle levende organismen kennen. Angst ontstaat doordat er iets gebeurt wat je in gevaar brengt, of waarvan je denkt dat het je in gevaar brengt.  Een heftige emotie want het zet het lichaam aan tot actie, om weg te rennen, jezelf in veiligheid te brengen, te dealen met datgene wat jou in gevaar brengt/ kan brengen. Een emotie is een innerlijk gevoel of een beleving die een directe prikkel geeft aan je systeem en zorgt dat je op de juiste manier reageert. Bij angst is dat zorgen dat je overleeft en het lichaam wordt in paraatheid gebracht.
Emoties blijven niet voortdurend bij je, ze komen en gaan.  Alle emoties die wij benoemen zijn in te delen onder deze zes basis emoties: neerslachtigheid, blijdschap,  verbazing, afkeer, woede, angst. 

Angst brengt het lichaam direct in paraatheid: het hart gaat sneller kloppen, de bloeddruk gaat omhoog, spieren spannen zich aan, je gaat transpireren en de ademhaling versnelt. Plotselinge en hevige angst, noemen we paniek. Meestal is een gevoel van angst of paniek van korte duur. Het is in principe een normale reactie op een lastige situatie. Het maakt je extra alert en bereidt je zo voor op een mogelijk gevaarlijke situatie en zorgt dat je adequaat reageert. . Bang zijn, voor iets waar je niet voor hoeft te vluchten geeft ook een lichamelijke reactie. Het lichaam komt steeds weer in paraatheid, hoeft echter niet te vluchten of aan te vallen; als dit vaak gebeurt ontstaan stress- klachten of andere chronische klachten.

Ruiken en geuren

Onze neus waarmee we ruiken is een van de vijf zintuigen waarmee we contact hebben met de buitenwereld. De andere zintuigen zijn: ogen (zien), oren (horen/ geluid), huid (voelen), tong (smaak, proeven). Onze zintuigen vertelden ons wat er aan de hand is, wat er gebeurt, of er voedsel in de buurt is, of er een vrouwtje of mannetje onze aandacht lokt, of er gevaar is. Zintuigen werken samen, bijvoorbeeld eten wat je lekker vindt ruiken, smaakt ook beter dan eten wat je onaangenaam vindt ruiken. Als je iets eenmaal onaangenaam vindt ruiken heb je daar ook een associatie mee gelegd. Er wordt een rechtstreekse link gelegd tussen de geur en de emotie die je erbij voelt. Die link wordt gelegd in het limbisch systeem, een gedeelte in de hersenen waar geurmoleculen/ geur trillingen direct de hersenen binnen komen en de geur wordt verwerkt.

Limbisch systeem


Het limbisch systeem is een van de oudste gedeelte in onze hersenen. Het wordt ook wel de ‘reptielenhersenen’ genoemd. Via dit systeem voelen we emotie en slaan we herinneringen op.
Het limbisch systeem is de enige plaats in de hersenen waar direct contact met de buiten wereld is, via de neus is een open verbinding naar de hersenen. Geurmoleculen komen via de neus direct in het limbisch systeem van de hersenen terecht. Bij het paard is dit net zo. 
​

​Essentiële oliën

Essentiële oliën zijn de aromatische, geurende stoffen van planten, bloemen, bomen, wortels. Deze plantaardige organismen hebben ook hun afweer, communicatie en voortplanting systemen, net zoals zoogdieren. Essentiële oliën die uit planten worden gedestilleerd, zijn juist die stoffen die een rol spelen bij afweer, communicatie en voortplanting. Aangezien de moleculaire opbouw van deze aromatische stoffen overeenkomt met die van zoogdieren, is uitwisseling heel makkelijk en natuurlijk. Veel van de huidige in het laboratorium vervaardigde geneesmiddelen vinden hun oorsprong in de structuur, opbouw en eigenschappen van plantaardige vormen. Omdat essentiële oliën een duidelijke geur hebben is er ook een sterkte link naar emoties. Bovendien hebben veel essentiële oliën aardende eigenschappen die helpend zijn bij angst en/of paniek.

En dan komen we aan bij de rol die essentiële oliën kunnen spelen bij angsten en paniek. Door een olie aan te bieden aan je paard (of kat, hond, of voor jezelf) met rustgevende en/of aardende eigenschappen kun je direct kalmte en rust geven in (schijnbaar) angstaanjagende situaties. De geur van de aromatische olie komt direct binnen in het limbisch systeem en heeft zodoende een zeer direct effect op de emotie die ervaren wordt.

Toepassing

Een olie die wil je gebruiken om angsten en paniek te kalmeren, kan het beste via inhalatie worden aangeboden en bijvoorbeeld wat op de boeg gemasseerd worden. Dan blijft de olie in de vacht hangen en geeft zo langer effect.
Doe een paar druppels in je hand, draai beide handen een paar keer over elkaar zodat de olie wordt geactiveerd en biedt het aan aan je dier door je handen voor de neus te houden. Masseer het restant over de boeg.
De oliën geven via het limbisch systeem direct een kalmerend effect en worden bovendien op deze manier snel in de bloedbaan opgenomen.

Welke oliën gebruik je dan?

Belangrijk is om te bepalen om wat voor angst het eigenlijk gaat. Bang om alleen te blijven, bang voor opgesloten staan, bang voor alles???? Bij het kiezen van de juiste olie is het het mooiste als je naar meer eigenschappen of symptomen van je dier kijkt. Je kiest dan de olie die “alles in zich heeft”. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan misschien, maar als je één rustgevende olie of een paar uit bijgaande overzicht kiest en je intuïtie gebruikt kun je een eerste keuze maken. Je kunt ook een aroma therapeut een olie specifiek voor jou dier laten samenstellen.
Een angst waar we het einde van het jaar veel mee te maken hebben is voor vuurwerk. Waar is je dier bang voor? Voor de onverwachte knallen (paniek)? Heeft het al de link gelegd tussen de geur van rotjes en de vervelende knallen? Ben jij misschien zelf bang en pakt je dier deze emotie op?
Voor het zoeken naar de meest passende olie is het altijd belangrijk om je af te vragen waar de kern van het probleem zit, als je het over angst hebt, waar dus de kern van de angst zit. Hieronder heb ik een lijst gemaakt van essentiële oliën die goed ingezet kunnen worden bij verschillende angst vormen.

Een kalmerende blend maken:
Neem als drager olie: Jojoba, dit is een drager olie die niet ranzig wordt en waar bijna geen dier allergisch op reageert. Andere dragers zijn bijvoorbeeld: amandelolie of kokosolie.
15 ml Jojoba en voeg toe:
5 druppels Valeriaan, 5 druppels Vetiver, 10 druppels Sinaasappel (Orange), 5 druppels Marjolein (majoram)
Bij een vrouwelijk dier de Vetiver vervangen voor Patchoeli.
Deze blend heeft in zich: rustgevend, aardend, kalmerend en troostend en zal bij veel vormen van angst goede diensten bewijzen.
Past een van de bovengenoemde oliën beter bij jouw dier; neem dan deze essentiële olie in je blend.

Bij vuurwerk: maak bovenstaande blend en voeg bijvoorbeeld wierrook (frankinsence) en lavendel toe. Beiden zijn oliën die acute paniek tot kalmte brengen.

Let op wanneer je essentiële oliën wil inzetten voor katten. Katten kunnen geen fenolen afbreken, oliën die veel fenolen bevatten zijn daarom ongeschikt om voor hen te gebruiken. Vraag daarom steeds raad bij iemand die goed op de hoogte is voor het gebruik van essentiële oliën bij katten. 

Let op: Gebruik steeds 100% pure oliën! Ik gebruik de oliën van Young Living, omdat zij een seed to seal garantie bieden, ze lijken in eerste instantie misschien wat duurder, maar ze zijn 100% puur, dit wil zeggen dat er geen chemische troep in zit. En zeg nu zelf, op de gezondheid van je dier(en) en jezelf wil je toch niet besparen?! Meer info hierover vind je op mijn pagina Essentiële olie

​Wil jij nu graag zelf aan de slag? Dan kan je de oliën hier bestellen. 

Ik merk dat ik steeds vaker in verschillende facebookgroepen getagd wordt wanneer mensen problemen hebben met hun paarden. zowel bij rijtechnische problemen als communicatieproblemen met hun paarden. In veel gevallen ontstaan de communicatieproblemen omdat het paard biomechanisch niet kan wat de ruiter vraagt. Ik geef dan heel vaak de raad om het paard te gaan rechtrichten of te gymnasticeren. Marion Alblas van TAOR (Timeless Art Of Riding) legt hieronder uit wat er nu bedoeld wordt met rechtrichten. door middel van het rechtrichten werk ik als gecertificeerd Module 3 TAOR instructeur eveneens aan connectie tussen ruiter en paard zodat beiden elkaar leren begrijpen, en waarbij ik de ruiter een stukje uitleg geef over de biomechanica van het paard. wanneer je de ruiter uitlegt dat het paard op dit moment gewoon niet kan uitvoeren wat hij of zij wil, komt de ruiter vaak tot inzicht en begrip en kan de mooie reis om samen te ontwikkelen tot danspartners tot stand komen, met vaak heel erg mooie resultaten, tevreden paarden en trotse ruiters!

Waar in de dressuurwereld doorgaans veel aandacht aan wordt geschonken, is het achterbeengebruik.
Zowel instructeurs en juryleden zien het graag dat het achterbeen goed onder de massa wordt geplaatst in alle drie de basisgangen. Maar is het ondertredende achterbeen voldoende?
Instructrice Marion Alblas geeft aan dat goed heupgebruik belangrijk is om verder te komen.
foto: Bent Branderup

​Om tot een goed heupgebruik te komen, moet het paard eerst voldoen aan belangrijke basisvoorwaarden. Marion vindt heupgebruik overigens een verkeerde benaming. Ze noemt het liever “het buigen van de gewrichten in de achterhand.” En daar zijn de spieren rondom deze gewrichten verantwoordelijk voor. Wanneer dit correct wordt uitgevoerd, ziet het er als volgt uit: “Het paard wordt aan de achterkant lager en de schoft wordt gelift. Het voelt als bergopwaarts rijden.” Maar dit gevoel gaat dieper dan dat, dat is duidelijk als we Marion aan het woord laten. Ze omschrijft het als “samen dansen, zweven in zachtheid en rijden op veertjes”. Nu is dat vast het ideaalplaatje van het merendeel van de ruiters. Maar hoe zorg je daar nu voor? Marion neemt je stap voor stap mee richting de ideale situatie.
Rechtgerichtheid als basis Waar je mee begint, is het aandacht schenken aan rechtgerichtheid. Zo moet het paard in de eerste plaats lengtebuiging aan kunnen nemen. Het paard moet zowel rechtuit als in een wending of volte de achterbenen goed naar voren plaatsen richting het zwaartepunt. “Hiermee maak je de weg vrij voor het kunnen buigen van de gewrichten in de achterhand,” zo legt Marion uit.
Elk paard gebruikt de achterbenen standaard om te stuwen. Het is aan ons als ruiter om deze natuurlijke functie te veranderen in achterbenen die gaan dragen. Dat is nodig om het lichaam ons als ruiter te kunnen laten dragen. “In eerste instantie dien je er dus aan te werken dat beide achterbenen gelijk worden.” Wat ze hiermee bedoelt? Marion: “Uit ervaring weet ik dat het ene achterbeen niet of nauwelijks naar het zwaartepunt gaat en het andere achterbeen juist wél goed ondertreedt. Het achterbeen dat al goed richting het zwaartepunt gaat, zorgt van nature al voor een veel grotere buiging in het heup- en kniegewricht. Het is de heup die vaak lager staat dan de andere heup. Het is aan jou de taak om ervoor te zorgen dat dit verschil in positieve zin zo klein mogelijk wordt gemaakt. Een paard dat zijn heup- en kniegewricht goed gebruikt, kan rechtgericht bewegen op de rechte lijn en op de volte.”

Oefeningen om goed heupgebruik te stimulerenDat klinkt vast allemaal heel logisch, maar hoe pak je dat nu praktisch gezien aan? Welke oefeningen zijn er bijvoorbeeld voor nodig? Marion geeft aan dat zijgangen hierin een belangrijke rol spelen, zoals schouderbinnenwaarts, travers en renvers. “Hiermee kun je namelijk het paard uitnodigen om zowel zijn binnen- als buitenheup meer te buigen. De zijgangen dienen dus niet als een doel op zich, maar zet je in als middel. Om te beginnen kun je je het beste eerst richten op de schouderbinnenwaarts in stap. Mits correct uitgevoerd leer je zo je paard beide achterbenen goed naar het zwaartepunt te laten bewegen. De travers en renvers zijn meer gericht op de verzameling, dus het buigen van de gewrichten. Zodra dit op de lange zijde goed gaat kun je nog een stapje verder gaan door voltewerk erbij te pakken. En natuurlijk kun je dan ook verder oefenen in draf of zelfs in galop.”
Bewust van eigen kennis en kunde“Je moet dit proces zien als een meerjarenplan. Je zorgt er eerst voor dat de basis goed voor elkaar is om vervolgens verder te komen. De snelheid en correctheid waarmee je dit kunt realiseren heeft voor een zeer groot deel te maken met je eigen kennis en bekwaamheid. Onthoud ook dat niet elk paard is gebouwd voor 100% verzameling. “Maar”, zo legt ze uit, “vergeet ook niet zeker niet dat een paard er pas echt aan toe is om zich fysiek te ontwikkelen als alle groeiplaten in de wervelkolom gesloten zijn. Gemiddeld is dat met 8 jaar. Begin dus niet te vroeg.”

Zie het artikel in de Bit https://www.bitmagazine.nl/instructie/correct-bergopwaarts-rijden-zo-pak-aan/81985/

Ben jij na het lezen van dot artikel zelf benieuwd naar wat het rechtrichten concreet inhoudt voor jou en je paard, aarzel niet om me te contacteren voor een (proef)les!

Recent schreef Carolien Appeltans van Equivibes een interessant artikel over de zin en onzin over de Raindrop Therapy. Er wordt nogal wat verteld over de raindrop Therapy en ik merk dat hierdoor mensen afschrikken. daarom vond ik onderstaand artikel wel heel interessant! ik heb er namelijk alleen maar goede resultaten mee en sta 100% achter deze behandeling! natuurlijk zijn er wel paarden met tegen indicaties en hiervoor kan de raindrop therapy of aangepast worden of best helemaal achterwege gelaten worden. wanneer je net als ik gecertificeerd bent om de equine raindrop therapy toe te passen behoor je deze tegenindicaties te weten.
​
Wat is de raindrop techique?

De Raindrop Technique™ komt van de Lakota indianen en is verder door de Dr. Gary Young uitgewerkt naar een volledig nieuwe behandel methodiek. Deze techniek brengt de kalmerende energie en de verzachtende werking van de oliën samen met een traditionele massage. De techniek bevat 8 verschillende oliën:
Valor / Oregano / Cypress / Marjoram /Peppermint /Thyme / Wintergreen /Basil

Bij de paarden brengen we deze oliën aan op een laag plantaardige massage olie, de V6. De essentiële oliën worden vervolgens aangebracht over de wervelkolom en vaak ook bij de kootholtes.

Wat kan de Raindrop Technique voor jouw paard betekenen?

° Het kan helpen een pijnlijke rug te verlichten en helpen om op een zachte manier de ruggengraat recht te krijgen.
° Het kan helpen afvalstoffen uit het lichaam te verwijderen en de circulatie helpen bevorderen.
° Het kan helpen het immuunsysteem te ondersteunen.
° Het kan helpen de spieren te laten ontspannen en om alledaagse ongemakken te verlichten, ook is het fijn voor extra ondersteuning na een andere alternatieve behandeling.
° Het kan helpen om stress en angst te verminderen.
° Het kan helpen om te balanceren en te aarden.

Je paard hoeft niet ziek te zijn om deze therapie te krijgen, in mijn praktijk geef ik ze ook preventief om de paarden in optimale balans te houden..

NU komen we aan het stuk ONZIN mbt de Raindrop technique.
Enkele mensen die zich als professional uitgeven beweren dat paarden hier brandblaren van krijgen, nu het is zo dat de paarden die een zwaar aangetast immuun systeem hebben frequent reageren met bolletjes op hun rug te krijgen. Maar ik ga hier geen pleidooi houden over hoe en wat. Wat ik wel ga doen is een kleine casus vertellen!

Ik behandel reeds geruime tijd voor africhtingsstal Hermys Nick, hier staan verschillende paarden voor de topsport. Op een gegeven moment is er één van de paarden niet meer in zijn normale doen, ondanks de goede zorgen valt dit paard af, zit er minder levenslust in ... De veearts wordt er bij geroepen en ja.... bloedanalyse zegt dat het paard de ziekte van Lyme heeft.

Een paar dagen later beginnen we aan een kuur Ningxia Red ter ondersteuning EN we passen een raindropmassage toe.
We brengen de oliën de eerste keer aan, aan de linkerzijde van zijn wervelkolom EN inderdaad er komen enkele verdikkingen. Verdikkingen waar hij absoluut geen last van heeft. Zit er niet aan te krabben, bij aanraking reageert hij niet! Net zoals alle andere paarden die ik reeds gedaan heb reageert hij NIET op die verdikkingen. Zeven dagen later passen we NET dezelfde techniek toe, maar we doen dit net aan de rechterzijde van de wervelkolom... en de verdikkingen komen nog maar zijn opmerkelijk minder..

Uit de feedback van Nick vernemen we dat het paard terug alert is en we stellen zelf vast dat het dier bijgekomen is in gewicht. Zijn ogen staan terug helder, zijn vacht blinkt terug. Het paard komt terug in training en voelt fris en energiek aan. We voeren dus op week drie opnieuw een raindrop uit met NET dezelfde producten.. TERUG op de linkerzijde en we zien AMPER nog een verdikking?

Ik ga deze onzinnige opmerking over de brandblaren dan ook afsluiten met een vraag aan zij die deze ozin rondvertellen? Wat is dan volgens jullie de verklaring dat een enorm ziek paard wel ‘brandblaren’ maakt... terwijl hetzelfde paard na drie behandelingen net dezelfde olie krijgt toegediend... GEEN BRANDBLAREN meer krijgt???

Vreemd vind ik dit, ik ben er van overtuigd dat als ik vandaag water van 90 graden op mijn hand doe, ik verbrand ga zijn. Ik ben er ook zeker van dat wanneer ik dit binnen drie weken opnieuw doe... ik terug verbrand ga zijn ! ! !

Nu deze evolutie van verdikkingen van de eerste raindrop en het verloop naar de volgende behandelingen, samen met mijn bevindingen en de expertise van de ruiter... Maakt net dat dit aantoont dat een raindrop gewoon een fenomenaal effect heeft bij paarden waarvan de immuniteit is aangetast.

<<< Ik hoop je met dit artikel dat het echt duidelijk mag zijn dat deze BRANDBLAREN theorie in het geval van YOUNG LIVING olie echt geklasseerd mag worden als PURE ONZIN.>>>

​
Bron Equivibes - Carolien Appeltans
​https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1433720386716074&id=828850057203113

Noot: je mag je net behandelde paard uiteraard niet in de zon buiten gaan zetten.. maar dit lijkt me vrij logisch.. :-)

Wil jij je paard graag een behandeling laten geven? Aarzel niet om me te contacteren voor een afspraak! 

​

Ik heb gemerkt dat paarden een groot deel van je persoonlijke ontwikkeling kunnen bepalen. Mijn paard is voor mij mijn grote leermeester. Zij heeft me laten ervaren wat geduld hebben is, Zij is een merrie die zich niet voor mijn kar laat spannen. Samenwerken is de oplossing om tot iets te komen. Vanuit deze gedachte en de mooie dingen die ik al gezien heb in het verleden ben ikzelf ook paarden gaan inzetten als therapie voor mensen.

Ik zet paarden in met het ervaringsgericht leren. Ervarend leren met behulp van het paard is het creëren van een methodisch opgezette leersituatie, waarin mensen concrete ervaringen opdoen, hierover kunnen reflecteren en van hieruit gedrag kunnen veranderen op verschillende leefgebieden.

Waarom paarden?
Paarden worden ingezet als katalysator, motivator en stimulator. Paarden accepteren het kind of de volwassene onvoorwaardelijk, waardoor het kind of de volwassene zich ook onvoorwaardelijk geaccepteerd voelt. Bovendien leveren dieren een grote bijdrage aan het ontwikkelen van een positief zelfbeeld en sociale vaardigheden, alsmede het ontwikkelen van empathie. De aanwezigheid van het dier kan het kind, de adolescent of de volwassene meer op zijn gemak stellen en helpt bij het zich sneller open stellen voor de hulpverlener. Dieren kunnen ook een troost vormen of herkenning in situaties, zodat de cliënt het idee heeft dat het dier zijn/haar verdriet, pijn, machteloosheid, boosheid en dergelijke begrijpt. Een dier helpt ook om emoties te reguleren. Door middel van het inzetten van dieren kan de cliënt tot rust komen.

Uit onderzoek is gebleken dat mensen genetisch bepaald zijn om contact te zoeken met andere levende organismen. Vandaar dat dieren een ontzettend grote aantrekkingskracht op ons mensen uitoefenen.

De fysiologische effecten van de aanwezigheid van dieren zijn ook reeds bewezen. Zo zou de hartslag dalen als we in aanwezigheid van dieren zijn, er zijn positieve effecten gemeten op onze lichaamstemperatuur, de gedragsuitingen, stress-, en angstniveau's en tot slot de niveau's van cholesterol, triglyceriden, en phenylethylamine (dat zorgt ervoor dat er veel serotine vrij komt in de hersenen waardoor je een gelukzalig gevoel krijgt) in het plasma.

Doordat angst en stress afnemen komt de cliënt in een state of learning, wat wil zeggen dat hij in staat is om dingen te leren. Wanneer je stressniveau of angstniveau hoog zit, kan je gewoonweg niet leren. Je lichaam zit dan in overleving.

Omdat Angst en stress afnemen en doordat we een bepaalde aantrekkingskracht hebben met betrekking tot dieren kan het paard ook ingezet worden voor kinderen met een hechtingsproblematiek. Dieren kunnen een hele grote rol hierin spelen als de ouders of mensen over het algemeen onveilig voelen voor het kind als hechtingsfiguur kan het dier deze plaats innemen.
In de nabijheid met dieren zoals het paard, maar vooral het huidcontact komt er ongelooflijk veel oxytocine vrij. Oxitocine zorgt voor de binding. Het bevordert gedragingen, affectiviteit en processen van sociale cognitie die cruciaal zijn voor het vormen van veilig gehechte relaties. Bovendien verminderen ze ook angst en stress en zorgen ze voor een synchronisatie van het autonoom zenuwstelsel van zowel het kind als de hechtingsfiguur. Uiteindelijk leidt dit tot conditionering door de steeds positieve ervaringen en gevoelens die ontstaan.
Door het ontstaan van positieve ervaringen en gevoelens kan de cliënt zich makkelijker open stellen en dit vergemakkelijkt het contact tussen de cliënt en de hulpverlener.

Het verschil met paarden en andere dieren is dat je de cliënt ook op de rug van het paard kan zetten. Het zitten en meebewegen is een lichamelijk intensieve bezigheid. Er wordt beroep gedaan op de proprioceptie (dit is het zintuig waarmee je de houding van je gewrichten waarneemt en bewegingen voelt). Door het zitten en meebewegen zal de cliënt die te weinig prikkels ervaren heeft meer geprikkeld worden, waardoor de sensomotoriek gestimuleerd wordt. Dit verhoogt het alertheidsniveau waardoor informatie beter geregistreerd kan worden en de cliënt dus ook makkelijker zal leren.

De lichaamswarmte van paarden is één graad hoger dan die van mensen waardoor het paard altijd lekker warm aanvoelt onder de ruiter. Dit is ook de reden waarom onze cliënten zelden op een zadel zitten. Dit geeft sensomotorisch ook een heel fijn gevoel.
Bron: 'Help, mijn juf is een paard!' - Paulien Rutgers & eigen ervaringen

​bijkomend interessant artikel: https://www.bitmagazine.nl/psyche/paarden-zijn-goed-voor-je/55970/
​

Vandaag ben ik geslaagd voor mijn module 3. Vorig jaar was ik al geslaagd voor het grondwerk en longeren, maar vandaag ben ik geslaagd voor het rijden. Waw wat voelde dit ontzettend goed! Voor het eerst sinds jaren voelde ik een connectie tussen casandra en mij! We zijn samen met zijn twee gaan bewegen, met de hulp van Marion die alles mooi kon benoemen en me kon ondersteunen om de relatie aan te gaan met mijn merrie Casandra kwamen we eindelijk tot een moment dat we samen 1 werden! Ik heb hier zo van genoten!!!! 

De reden waarom het rijden maar niet wilde lukken tot nu toe was omdat mijn angst gewoon zo ontzettend groot was/is. Na een ongeval met mijn paard ben ik heel angstig geworden om te rijden. Het vertrouwen was weg, en door het trauma dat ik opgelopen had belemmerde dat me zodanig in het rijden dat Casandra hier ook door gefrustreerd raakte. We zaten samen in een negatieve spiraal, maar beetje bij beetje komen we hier samen uit en kunnen we van elkaar gaan genieten! Ik ben in ieder geval ontzettend trots!