Casandra Z is mijn eerste eigen paard. Casandra kwam in mijn leven toen ze 1,5 jaar oud was als verzorgpaardje. Ik heb haar 2 jaar verzorgd en dan kreeg ik de kans om haar te kopen. Ik heb haar gekocht toen ze 3,5 jaar was en zij is mijn grootste leermeester. Ik ben met haar gestart met Parelli natural horsemanship en ben samen met haar doorgegroeid tot level 3 en daarna ben ik gestart met endurance rijden. In 2009 ben ik gevallen van haar na alweer een boksalvo. Ik heb toen mijn kuitbeen verbrijzeld, mijn enkel gebroken en mijn gewrichtsbanden afgescheurd gevolg: Ik heb 3 jaar moeten revalideren. Ik kon niet geloven dat het zo ver kon komen. Mijn instructrice van toen zei dat ze mijn dood nog zou worden. Zij heeft haar nog éénmaal gereden tijdens mijn revalidatie, maar is er zelf ook afgevallen. Dit was voor mij de druppel. Ik wilde weten wat er aan de hand was. De dierenarts bracht de reden tot toen altijd op: het is een jong paard, ze is aan het puberen, je moet gewoon door deze periode heen. Pas toen ik vroeg om een uitgebreid onderzoek is uiteindelijk gebleken dat ze problemen had met haar eierstokken. Dit werd uiteindelijk behandeld, maar de angst voor het rijden zat er goed in toen ik eenmaal terug begon te rijden. Ik had buikpijn als ik wist dat ik erop moest. Dat maakte dat ik met heel veel spanning zat als ik ging rijden. Die spanning nam Casandra over, en ze uitte dat in protest: vooral bokken. Ik nam een andere instructeur onder de arm, maar opnieuw liep dat mis. In 2014 leerde ik Marion Alblas kennen. Zij gaf lessen rechtrichten bij ons op Zorgranch Stappen vzw, waar ik als vrijwilliger werkte. Ik heb als theoriedeelnemer meegekeken tijdens een benefietclinic op de zorgranch en de problemen die zij aanhaalde waren zo herkenbaar! Ik heb dan besloten om met Casandra les bij haar te nemen en ben dan ook in 2014 gestart met de instructeursopleiding bij Marion. Eigenlijk ging dat heel goed, tot ik op een gegeven moment een ander zadel moest aankopen omdat mijn zadel niet goed bleek te passen. Dus liet ik Bert Swennen komen om enkele zadels te passen. Bij het passen van een zadel volgde er weer een boksalvo en werd ik opnieuw gelanceerd. Gevolg: zware hersenschudding en mijn cap stuk (maar liever dat, dan mijn hoofd!), maar wat ik nog erger vond: mijn vertrouwen in Casandra was echt 0 op gebied van rijden. Ik durfde zelfs niet op andere paarden te rijden. Wanneer ik bij Marion was voor een opleidingsweekend was het voor mij steeds een hele opgave om me over die angst van het rijden heen te zetten. Maar het lukte en met Rico, één van de schoolpaarden van Marion behaalde ik mijn module 1. Ik volgde een Masterclass met Laika, een ander schoolpaard, om me te kunnen bekwamen en te werken naar module 2, in combinatie met lessen grondwerk met Casandra. Gedurende een jaar hebben we samen gewerkt naar module 2. Op vrijdag 11 maart 2016 haalde ik uiteindelijk mijn module 2! Wat was ik trots op Casandra! Nooit had ik gedacht dat we zo goed weer zouden kunnen gaan samenwerken en zoveel zouden bereiken. Datzelfde weekend besloot ik samen met Marion dat we het rijden weer zouden oppikken. Uiteindelijk kreeg ik die zondag nog les en jawel.... Ik heb er weer opgezeten. Voor mij was dit zo'n ongelooflijke mijlpaal! Beetje bij beetje komt het vertrouwen terug, kan ik weer genieten van mijn knappe, grote reus! We gaan samen op weg naar module 3!!!