OVER MIJ
Als kind al was ik helemaal gek op paarden. Mijn tante had twee eigen paarden en als kind was ik steevast van de partij om te helpen met het hooi binnen halen elk jaar.
In mijn pubertijd is het paardenleven een beetje stilgevallen, tot ik op 17-jarige leeftijd me als animator in het jeugdwerk aanmeldde bij TopVakantie. Mijn eerste kamp was een ponykamp tijdens de kerstvakantie. Toen is de microbe terug toegeslagen. Toen ik thuis kwam ben ik op zoek gegaan naar een manège om te gaan rijden. Uiteindelijk kwam ik terecht op Manège Kattevenia in Genk. Na enkele jaren was ik het rijden op de manège een beetje beu en ging op zoek naar een verzorgpaard. Mijn eerste verzorgpaardje was een shetlandertje. Ik ging mee met de eigenaresse die weinig tijd had voor haar beestje om te voeren en mocht het diertje dan al eens longeren. Daarna kwam ik Wanda tegen, een Engelse volbloedmerrie waarmee ik op les ging bij mijn instructeur op de manège. Haar heb ik een drietal jaar verzorgd. Ondertussen reed ik ook Urida, een 7-jarige BWP van mijn tante en met haar ben ik ook op de LRV gestart met wedstrijden rijden. Helaas overleed Urida aan een slagaderbreuk op 9-jarige leeftijd.
Toen kwam Casandra op mijn pad. Ze was anderhalf jaar oud, en de eigenaar vroeg me of ik geen zin had om haar wat aandacht te geven en wat met haar bezig te zijn. Met casandra ben ik dan gestart met Parelli natural Horsemanship, op 3-jarige leeftijd heb ik haar zelf zadelmak gemaakt, waarna ze op 3,5-jarige leeftijd vertrok naar een sportstal om doorgereden te worden. In die tijd ben ik nog enkele keren naar haar toe geweest. De bedoeling was dat ze de springsport zou ingaan. Ik had eigenlijk al min of meer afscheid van haar genomen.
Ik kreeg die winter ook de kans om een poosje te gaan werken op een fjordenboerderij in Aywaille: Les fjords de la chefna in Ville au bois. Daar trainde ik de fjorden, leidde ze op in het parelli programma en zorgde ervoor dat ze klaargemaakt werden voor trektochten in de bossen. Die winter kwam ook Casandra naar mij. Ze stond te koop en mocht weg voor een prijsje omdat ik haar al 2 jaar verzorgde.
Helaas liep de training niet zo fantastisch en dit leidde uiteindelijk tot een val. Hierbij brak ik mijn enkel en verbrijzelde mijn kuitbeen. Het kostte 3 jaar revalidatie.
Na het revalideren heb ik dan de training terug opgenomen, maar omdat dat niet helemaal vlot ging modderden we wat aan. Ik heb in die periode dan ook vooral grondwerk met haar gedaan omdat het rijden me ook wat beangstigde na die val.
THERAPEUTISCH WERKEN EN INSTRUCTEUROPLEIDING
In 2013 had ik de kans om te starten als vrijwilliger op Zorgranch Stappen vzw, een hippisch therapeutisch centrum. Hier leerde ik om therapie te geven op en met paarden aan kinderen, jongeren en volwassenen met verschillende beperkingen: mentaal, fysiek, sociaal-emotionele problematieken, gedragsproblemen,.....
Het horsemanship dat ik uit de parelli-pakketten geleerd heb en tijdens de vele clinics en cursussen die ik meegedaan heb, kon ik hier mooi toepassen in de praktijk. Door het werken met al die verschillende paarden heb ik ook heel erg veel ervaring met deze paarden opgedaan.
Na enkele maanden als vrijwilliger gewerkt te hebben besloot ik ook mee lessen te volgen bij de verschillende instructeurs die er kwamen lesgeven. Ik ben heel erg leergierig en ben dan ook van oordeel dat je nooit helemaal uitgeleerd bent, zeker niet met paarden. Zo kwam Marion Alblas op mijn pad.
Ik ben dan in 2014 bij Marion gestart met de jaaropleiding tot Timless art of riding Instructeur Module 1. Deze heb ik in januari 2015 afgerond.
Maar ook de hippo-sessies opleiding van het NAC heb ik gevolgd dat jaar. Deze werden georganiseerd door Marc Jammaers op Zorgranch Stappen vzw. Vooral de verhalen van Sara Berben en Bert Swennen intrigeerden me. Zij zijn zelf gestart als orthopedagogen en hebben dat verder uitgebouwd naar het geven van hippotherapie, elke binnen hun eigen domein. Dat, en de sfeer van de ponykampjes deden me besluiten dat ik echt van het geven van therapie met paarden mijn beroep wilde maken.
Uiteindelijk heb ik in 2014 ook besloten om te starten met de opleiding graduaat orthopedagogie aan het VSPW. Ik deed het werk als boekhoudster niet meer graag en ik kreeg dan ook mijn ontslag op mijn werk en kon daardoor starten aan de opleiding. Tijdens het schooljaar 2014-2015 heb ik dan ook stage gedaan van 600 uur op Zorgranch Stappen vzw. Daar kreeg ik een goed beeld van wat therapie geven is, zowel sessies met cliënten op het paard die individueel reden, als in duozit, als sessies grondwerk en stukjes coaching heb ik er mogen geven. Dat was zo ontzettend leerrijk! Ik heb er veel geleerd over hoe je als therapeut het paard beïnvloedt en dat je nooit niet kan beïnvloeden en je dus ook héél bewust moet zijn van je eigen houding. Steeds maar weer reflecteren over je eigen handelen.
Tijdens het schooljaar 2015-2016 doe ik stage bij Okazi (Kringwinkel). Hier gebruiken we coachingsvaardigheden omdat we hier werken met zelfsturende teams. Hier is het de kunst om niet meer dan nodig te ondersteunen en je zoveel mogelijk overbodig te maken door mensen zelf hun leven en werk in hun eigen handen te geven, zodat ze zelf kunnen nadenken over het productieproces en hoe ze hun werk het best organiseren. Ook hier leer ik steeds héél véél, vooral omtrent afstand-nabijheid, maar ook coachende gesprekken voeren.
Tijdens het schooljaar 2016-2107 heb ik stage gedaan bij MFC Bethanië. Daar stond ik bij een groep adolescente meisjes die in transitie zijn met hun leven. Zij werden klaargemaakt om zelfstandig te gaan wonen. Dat betekende dat ik heel erg veel coachingsvaardigheden moest inzetten. Hier heb ik me dan ook verdiept in wat is coachen, hoe moet ik coachen, en in hoeverre moet ik ondersteunen en sturen? Ik heb ook met het oog op deze doelgroep een geïntegreerde proef uitgewerkt in de vorm van een ik-boekje, dat een succes was met deze meisjes.
In maart 2016 ben ik na een jaar Masterclass bij Marion alblas en een jaar lessen met Casandra geslaagd voor module 2.
Door al deze ontwikkelingen de laatste 2 jaar ben ik begonnen met het geven van lessen en wil ik het geven van therapie nog verder gaan uitbouwen. Ik kom steeds vaker ruiters tegen die moeite hebben om hun paard te begrijpen. De parelli-lessen hebben me geleerd paarden te lezen en ze beter te begrijpen, waardoor je ze emotioneel beter in balans kan krijgen. Het rechtrichten heeft me dan ook geleerd hoe je paarden fysiek beter in balans kan krijgen.
Momenteel loop ik dan ook nog tegen ruiters aan die zodanig met zichzelf in de knoop liggen, dat we via het paard eerst aan henzelf moeten gaan werken, waarbij we laagje per laagje de schil die een ruiter om zich heen gevormd heeft gaan bekijken, ontvellen en hiermee de ruiter een beter inzicht in zichzelf krijgt en kan zien welke feedback het paard geeft op hun handelen, waarna ze met nog meer connectie en begrip met hun paard kunnen werken.
Opleidingen
- Gegradueerde in de Orthopedagoge (HBO5) - Qrios 2017
- Gecertificeerd instructeur TAOR module3 - Marion Alblas 2016
- Gecertificeerd Equine bodyworker level 1 - Equivibes April 2017
- Parelli t.e.m. level 3
- EHBO-cursus (Brevet basisopleiding eerste hulp en vervolg opleiding brevet helper)
- Hipposessies - specialisatie Hippotherapie - NAC 2014
- (P)aarden (in) Kracht Psychotherapie in relatie met paarden - Artevelde Hogeschool Gent 2015